Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1965, και είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις και έντονη την παρουσία του ψυχολογικού πολέμου.
Έχει χαρακτηριστεί Καφκικό μυθιστόρημα, όχι άδικα, αφού είναι αφαιρετικό σε ότι αφορά τον χωροχρόνο και κυρίως τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος. Στο έργο δεν αναφέρονται ονόματα, πόλεις ή άλλες λεπτομέρειες, έτσι έχει αυτόνομη υπόσταση.
Ένας αντιστασιακός, ‘ο άνθρωπος του Καφέ Σπόρ’ συλλαμβάνεται από ‘το καθεστώς’ για ενδεχόμενη δράση κατά αυτού. Έλλειψη αποδείξεων ‘η υπηρεσία’ μέσω του ‘προϊσταμένου’ θα θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο για να τον οδηγήσουν στην ομολογία. Μόνο που το σχέδιο αυτό, το οποίο θα πρέπει να φέρουν εις πέρας ‘ο μάνατζερ’ και ‘ο ανακριτής’, ενώ αν και είναι πρωτοποριακό και φαίνεται τέλειο, εντούτοις έχει ένα λάθος.
Ο Σαμαράκης μέσα από αυτό το μυθιστόρημα τάσσεται ξεκάθαρα ενάντια στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, όποια και αν είναι αυτά και δείχνει ξεκάθαρα με ελπιδοφόρο τρόπο το γιατί στο τέλος, όσα δεινά και αν προκαλέσουν θα αποτύχουν.
Γραφή πολύ κόφτη, γρήγορη, ρυθμός καταιγιστικός, αγωνία και ανατροπές σε όλο το βιβλίο και όχι μόνο στο τέλος. Σύντομο διαβάζεται σε μερικές ώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου