Irvine Welsh, ''Αν σου άρεσε το σχολείο θα λατρέψεις τη δουλειά''

Το βιβλίο στις 362 σελίδες του περιλαμβάνει τέσσερα διηγήματα και μία νουβέλα. Οι υποθέσεις της κάθε ιστορίας φαίνεται παρακάτω:

Κροταλίες (σελ 40)

Τρείς Αμερικανοί χάνονται στην έρημο και απάγονται από κάποιους Μεξικάνους οι οποίοι θα τους υποβάλλουν σε παράξενες δοκιμασίες.

Αν σου άρεσε το σχολείο θα λατρέψεις τη δουλειά (σελ 50)

Ένας μπάρμαν και ιδιοκτήτης ενός μπαρ προσπαθεί να ξεφύγει από δύο μαφιόζους ενώ παράλληλα πρέπει να προσέχει την μικρή του κόρη.

Τα Σ.Κ.Υ.ΛΙ.Α. του Λίνκολν Παρκ (σελ 40 )

Μια κυρία του καλού κόσμου θα συναντηθεί με έναν ανατολίτη μάγειρα στην προσπάθεια της να βρει το αγαπημένο της σκυλάκι που χάθηκε.

Μις Αριζόνα (σελ 41 )

Ένας Αμερικανός συγγραφέας γράφει την βιογραφία ενός σκηνοθέτη μέσα από συνεντεύξεις με την παράξενη γυναίκα του αποθανόντος.

Το Βασίλειο του Φάιφ (σελ 162 )

Αυτή η ιστορία που καταλαμβάνει το μισό περίπου βιβλίο (στην ουσία πρόκειται για νουβέλα) κατά την γνώμη μου είναι η καλύτερη. Ένας πρωταθλητής επιτραπέζιου ποδοσφαίρου (Subbuteo) προσπαθεί να οργανώσει την ζωή του, κυρίως την ερωτική, με  την αγαπημένη του αμαζόνα.

Ο Ίρβιν Γουέλς έχει χαρακτηριστεί ως ο άνθρωπος που ανάγκασε τους περιθωριακούς να διαβάσουν αλλά και ως ο άνθρωπος που εκπροσώπησε τους ανθρώπους αυτούς στα βιβλία. Στη συλλογή αυτή δείχνει  ότι κατέχει πολύ καλά και την φόρμα του διηγήματος

Η γραφή του Γουέλς, ποτέ δεν είναι ενιαία. Ανάλογα τι γράφει αλλάζει. Αλλάζει ακόμη και μέσα στο ίδιο βιβλίο μέσα στο ίδιο διήγημα. Κρατάει όμως πάντα την αμεσότητα, γράφοντας απλά και ταυτόχρονα με ουσία και περιγραφικότητα όση ακριβώς χρειάζεται.  Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί οι υποθέσεις του δεν είναι απλές, είναι περίεργες και καταφέρνει να κάνει τον αναγνώστη να μην μπερδεύεται.

Στα διηγήματα αυτά κυριαρχεί το χιούμορ, μαύρο κάποιες φορές και  ο σουρεαλισμός σε μεγάλη δόση. Οι ήρωες είναι παράξενοι, εκκεντρικοί ζουν στα όρια του νόμου, πολλές φορές ξεπερνώντας τον όπως και πολύ συχνά τα όρια της ηθικής. Το παράξενο είναι ότι ενώ οι ήρωες δεν είναι καθημερινοί άνθρωποι, εντούτοις μας πείθουν ότι υπάρχουν και ότι αυτά που τους συμβαίνουν θα μπορούσαν να συμβούν στον καθέναν. Εκεί βρίσκεται και η μεγάλη μαεστρία του Γουέλς. Εκτός από το ότι καταφέρνει να μας πείσει ότι τα πρόσωπα και τα γεγονότα που περιγράφει είναι υπαρκτά, φαίνεται πως έχει καλή γνώση του κόσμου που παρουσιάζει και μάλλον εκεί οφείλεται το πώς καταφέρνει τελικά να μας πείσει με την εξαιρετική, λιτή αλλά και μεστή γραφή του. Λογικό αφού τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε σε κακόφημη εργατική συνοικία του Εδιμβούργου όπου η παρανομία και τα ναρκωτικά πρωτοστατούσαν. Μάλιστα είχε και ο ίδιος κάποια μικρά μπλεξίματα από τα οποία όμως ξέφυγε γρήγορα.

Όλος αυτός ο κόσμος των ναρκωτικών, του αλκοόλ, του σεξ, της ανεργίας, του ποδοσφαίρου, της βίας και της διαστροφής παρουσιάζεται ούτε κατακρινόμενος ούτε εγκωμιασμένος. Όπως απλά υπάρχει έτσι φυσικά παρουσιάζεται μπροστά μας.

Παρόλο που το συγκεκριμένο βιβλίο δεν θεωρήθηκε αντάξιo του Τrainspotting, το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία, εντούτοις μπορεί να αποτελέσει μια καλή εισαγωγή στην ‘cult’ λογοτεχνία.